آگورا فوبيا یا ترس از شلوغی، یک بیماری روانی است که افراد درگیر با آن، از حضور در مکانهای شلوغ و اجتماعات پرهیز دارند. علت پرهیز مبتلایان به آگورا فوبيا ترس و وحشتی است که در اماکن شلوغ به آنها دست می دهد. شرمندگی و درماندگی دیگر تجربه ای است که هراس از اجتماع برای مبتلایان به این اختلال روانی در پی دارد. حتی در برخی افراد علائم آگورا فوبيا قبل از حضور فرد در اجتماع بروز می کند. به عبارت دیگر یک سری افراد به دلیل درگیری شدید با این مشکل روانی، حتی با تصور حضور در اجتماع نیز دچار ترس و حالات دردآور شده که همراه با حمله وحشت و حملات پانیک است. شدت درگیری با آگورا فوبيا در افراد درگیر متنوع بوده و برخی به حدی درگیر این ناراحتی هستند که حتی قادر به رفتن بیرون از منزل نبوده و به این ترتیب از انجام کارهای روزمره خود مانند خرید باز می مانند. با سایت دارو و درمان همراه شوید تا این مشکل روانی، علائم و راهکارهای درمان آن را بهتر بشناسید.
آگورا فوبيا یکی از انواع ترس های بیمنطق و آزار دهنده است که انسان های زیادی را در دنیا گرفتار خود کرده است. شخصی که در دام آگورا فوبيا گرفتار است از مکان های شلوغ و محیط های باز به شدت ترس داشته و قرار گرفتن در این مکان ها او را بسیار اذیت می کند. گاهی اوقات فرد به شکلی درگیر با این ترس هست که دچار حمله وحشت شده و از شدت استرس و پریشانی حالت تهوع می گیرد.
احتمال اینکه فوبیای شلوغی با برخی اختلالات روانی دیگر نظیر پانیک اتک نیز همراه شود بسیار بالا است. نتیجه هماهنگ شدن آگورا فوبيا با دیگر اختلالات روانی، بروز ناهنجاریهای غیر قابل تصوری هست که در زندگی فرد، علی الخصوص در حیطه اجتماعی زندگی او به وجود می آید.
تصور آگورا فوبيایها بر این است که اگر در مکان های شلوغ حضور یابند دیگر در آنجا به دام افتاده و نمی توانند خارج شوند. البته لازم به یادآوری است که فوبیای شلوغی یک نوع اختلال روانی متفاوت از اضطراب اجتماعی بوده و نباید این دو بیماری روانی را یکی دانست. آگورا فوبيا یک نوع ترس شدید بیمنطق از شلوغی و اجتماع است. در صورتی که اضطراب اجتماعی، ترس از نظرات منفی دیگران نسبت نشأت می گیرد.
طبق تحقیقات و مطالعات صورت گرفته، رایج ترین سن درگیری با اختلال روانی ترس از شلوغی حدود ۲۰ الی ۲۹ سال است. البته در برخی موارد احتمال ابتلا در سنین نوجوانی نیز وجود دارد. همچنین پژوهشگران معتقدند آمار زنان درگیر با آگورا فوبيا بیشتر از مردان می باشد.
شایان ذکر است که اشخاص مبتلا به آگورا فوبيا در معرض درگیری با دیگر فوبیاها نیز قرار دارند.
از آنجایی که این اشخاص بسیار کم و محدود در اجتماع حضور می یابند، بسیار کمتر نسبت به سایرین در معرض واقعیات زندگی و حتی حوادث قرار دارند. به همین سبب احتمال ترس و درگیری با فوبیاهای دیگر در آنها خیلی بالاست.
به طور کلی آگورا فوبيا یک نوع اختلال روانی است که با حمله وحشتزدگی همراه است. به عبارت دیگر هر فرد درگیر آگورا فوبيا در عادی ترین حالت بیماری نشانه های ناراحتی خود را هنگام قرار گرفتن در موقعیت ترس یا مکان شلوغ با حمله وحشتزدگی بروز می دهد. اما این درگیری در رابطه با تمامی بیماران عمومیت ندارد. بلکه برخی افراد نیز وجود دارند که علی رغم درگیری با بیماری فوبیای شلوغی، موقع گیر افتادن در شرایط ترس هیچ علائمی از نشانه های حمله وحشتزدگی ندارند.
البته نباید تصور کرد بیمارانی که از گیر افتادن در وضعیتی که فرار از آن برایشان دشوار است و یا ترس از حضور در اجتماع که باعث شرمندگی آنها می شود، دچار حمله وحشت نمی شوند، شرایط بهتری دارند. متأسفانه این دسته هنگام قرار گرفتن در موقعیت ترس به مشکلات شدید جسمی، همچون حالت تهوع، اسهال، از دست دادن کنترل ادرار، سردردهای شدید و میگرن و حتی بیهوشی دچار می شوند.
بیماران آگورا فوبيا با مشکلات جسمی و روحی متعددی دست و پنجه نرم می کنند. ممکن است علائمی که هر فرد، دچار اجتماع هراس از خود بروز می دهد متفاوت بوده و شامل برخی و حتی همه این موارد: احساس مرگ، جنون، درد در قفسه سینه، سرگیجه، لرزش، اسهال، بی اختیاری در ادرار، احساس تهوع ،عرق کردن و اختلالات تنفسی باشد. حتی این امکان وجود دارد که برخی اختلال روانی خود را با یک سری علائم نادر نشان دهند. اما روانشناسان و متخصصان حوزه روانشناسی رایج ترین علائم بیماری اجتماع هراسی را در قالب مطالب ارائه شده در زیر، دسته بندی می کنند.
پاسخ قطعی و درستی را نمی توان برای این سوال ارائه داد. زیرا پژوهشگران هنوز نتوانسته اند به طور قطعی به جواب قانع کننده ای برای دلایل درگیری اشخاص با این اختلال روانی دست یابند. شاید علت نامشخص بودن پاسخ سوال مذکور متفاوت بودن دلایل درگیری باشد. عواملی که سبب درگیری اشخاص با هراس از اجتماع و شلوغی می شود از جمله مواردی است که تحقیقات بسیار گسترده ای را به خود اختصاص داده است. به نحوی که در حال حاضر دانشمندان معتقد هستند طیف وسیعی از دلایل ممکن است سبب بروز این ناهنجاری روانی شود، و برخی از مهمترین آنها شامل: ژنتیک، وراثت، اختلال در سیستم عصبی، فشارهای عصبی که ریشه در دلایل بیولوژیکی دارند، از دست دادن وابستگان نزدیک، خود را دست کم گرفتن از دیگران تصور کردن، اعتماد به نفس پایین، درگیر بودن با دیگر انواع فوبيا، سابقه خانوادگی، تغییرات شیمیایی مغز، تجربه حمله وحشت در یک موقعیت و مکان خاص، سابقه مورد تعرض قرار گرفتن جسمی و جنسی، سابقه داشتن اختلال روانی اضطراب اجتماعی، احساس زیر ذره بین بودن و ... می باشد.
همانطور که میدانید، در هر کاری داشتن تجربه بالا در کنار تخصص کافی یکی از رازهای موفقیت بالقوه بشمار می رود. بنابراین در این مقوله نیز نیاز به یک روانشناس با تجربه و متخصص در فن خویش است تا بتواند از بین چندین اختلال روانی مشابه مشکل اصلی بیمار را تشخیص بدهد. معمولا "اکثر روان درمانها در اولین گام جهت تشخیص درگیر بودن و یا نبودن شخص به اختلال روانی آگورا فوبيا بیماریهای جسمی و روحی زمینه ای آن را ارزیابی می نمایند. در واقع یک سری از ناراحتی ها وجود دارند که موقعیت را برای بیماری و حتی وخیم شدن شرایط بیمار مساعدتر میکنند.
به همین سبب درمانگر ابتدا خود را موظف به یافتن این موارد می کند. بر همین مبنا روانشناس در رابطه با سوابق بیماری های دیگر، ماهیت بیمارها، مدت زمان و علائم آنها از بیمار سوالاتی را می پرسد. همچنین جهت تکمیل شدن مراحل مداوا، بیمار را به یک پزشک متخصص عمومی نیز ارجاع می دهد و پس از بررسی های صورت گرفته از وضعیت جسمانی آن مراحل بعدی پیگیری خود را شروع می کند.
در گام بعدی جهت تشخیص بهتر، شخص را در دو موقعیت مختلف نظیر، فضای باز و استفاده از مکان های شلوغ مانند وسایل حمل و نقل عمومی و فضای بسته قرار می دهد. این کار به سبب بروز علائم آگورا فوبيا و ارزیابی حالتهای بیمار می باشد که اگر درمانگر علائم ترس غیر طبیعی را در آن حالت مشاهد نماید، تشخیص می دهد که فرد فوبیای شلوغی دارد. البته تجربه و تخصص درمانگر نیز در ارزیابی حالت های بیمار بسیار مهم بوده و جهت تشخیص صرفا" تکیه بر بروز ترس و وحشت بیمار کافی نیست.
همچنین روانشناس مدت زمان درگیری شخص با این اختلال اجتماعی را محاسبه کرده و اگر ملاحظه نماید که درگیری شخص حداقل شش ماه و یا بیشتر است، احتمال اینکه ترس بی منطق او ریشه در بیماری آگورا فوبيا داشته باشد را قویتر می داند. زیرا یکی از نشانههای این اختلال روانی طولانی و مستمر بودن ترس و علائم ناشی از آن می باشد.
اولین نتیجه آگورا فوبيا تصمیم به عدم حضور در اجتماع می باشد. این نتیجه به دلیل هراس از روبه رو شدن با علائم قرار گرفتن در مکان های شلوغ همچون بازار و خیابان های شلوغ است. بنابراین اشخاصی که به دلیل وضعیت بد و شدید بیماری خود توان خارج شدن از منزل را ندارند به شدت در معرض آسیب اجتماعی و روانی قرار می گیرند. محبوس کردن خود در منزل منجر به قطع ارتباط با دوستان و آشنایان و در نتیجه تنهایی می گردد که بسیار زجر آور است. حتی گاهی فرد بیمار از رفتن به مدرسه نیز امتناع کرده و از مهمترین فرایند زندگی (آموزش و تحصیل) باز می ماند.
ادامه روند بیماری و درگیری طولانی مدت با آن، فرد را در معرض ابتلا به افسردگی نیز قرار خواهد داد.
شایان ذکر هست که اشخاص مبتلا به آگورا فوبيا بسیار بیشتر از سایر افراد عادی در معرض روی آوردن به مصرف دخانیات و الکل و اعتیاد به آنها قرار دارند. زیرا احساس می کنند با مصرف الکل و دخانیات خلاء های زندگی شان پر می شود.
بیشتر بخوانید:
همه چیز درباره اسپکتروفوبیا (ترس دیدن خود در آینه)
ترس از اجسام بزرگ (مگالوفوبیا)را بشناسیم
اسکوپوفوبیا(ترس از زل زدن) چیست؟
سینو فوبیا یا ترس از سگ را بشناسید
همانطور که در ابتدای مطالب گفتیم بیماری آگورا فوبيا ممکن است با بعضی از اختلالات روانی دیگر همانند پانیک نیز همراه باشد. یعنی فرد بیمار هر دو اختلال روانی را با یکدیگر داشته باشد. بنابراین هنگامی که شخص درگیر با آگورا فوبيا، در موقعیت ترس قرار می گیرد دچار حملات پانیک نیز می شود. به نحوی که ترس و اضطراب حمله ور شده در قالب حملات پانیک که با حمله وحشت نیز همراه است بروز می دهد. مطالعات نشان داده است که تقریبا" یک سوم اشخاصی که آگورا فوبيا دارند به اختلال وحشت نیز دچارند.
به این ترتیب شخص با علائم بسیار شدیدتری که تمام جسم و روان او را دربر می گیرد ناراحتیهای روانی خود را نشان می دهد. این قبیل افراد جهت درمان و مداوا نیاز به حمایت روانشناس به همراه روانپزشک دارند. زیرا تا هنگامی که نتوانند از شر حملات پانیک خلاص شوند، نمی توانند از مشاورههای درمانی روانشناس نیز بهره بگیرند. بنابراین با مصرف یک سری داروهای تجویز شده زیر نظر روانپزشک از کمکهای روانشناس بالینی جهت رفع ناراحتی خود استفاده می کنند.
بی شک همه ما می دانیم که همیشه پیشگیری از بیماری بسیار راحت تر از درمان می باشد. به همین دلیل ما قبل از پرداختن به مبحث درمان آگورا فوبيا راههای پیشگیری از آن را ارائه می دهیم.
بیماری فوبيا به معنی قرار گرفتن در موقعیت ترس و درگیری با حالت هایی غیر طبیعی در آن موقعیت است. لازم به ذکر است که دوری از موقعیتی که سبب ترس و وحشت شدید می شود نه تنها موجب بهتر شدن شرایط نمی شود، بلکه به مرور زمان شدت درگیری با بیماری را نیز افزایش می دهد. پس بهتر است جهت کمتر شدن ترس از قرار گرفتن در مکان و موقعیتهایی که در آن احساس ترس تجربه می شود، بیشتر و بیشتر خود را در آن قرار داد. جهت بهتر شدن شرایط و راحت تر کنار آمدن با ترس به همراه داشتن یکی از نزدیکان نیز می تواند مفید باشد. اگر راهکارهای پیشنهاد شده جهت غلبه بر ترس جوابگو نباشند باید بدون اتلاف وقت به یک روانشناس خبره مراجعه کرد.
هرچند فوبیای شلوغی یا آگورا فوبيا یکی از ترس های زجر آور دنیا بوده و تأثیرهای بسیار بدی را بر روی زندگی فردی و اجتماعی افراد می گذارد، اما جزو آن دسته از ناراحتیهای روانی می باشد که قابل درمان و مداوا است. منتهی لازمه دستیابی به نتیجه مطلوب و رضایت بخش ادامه روند درمان به صورت مرتب و تکمیل جلسات درمان می باشد.
همچنین وجود کمی صبر و حوصله نیز لازم است تا نشانه های ترس و اضطراب از شلوغی در وجود بیمار از بین رفته و جای خود را به ظاهر شدن علائم درمان و بهبودی بدهد.
به طور کلی روانشناسان بالینی جهت مداوا و درمان بیماری روانی آگورا فوبيا سه راه حل ارائه می دهند که در ادامه مطالب هر سه راه درمان این مشکل روانی مختل کننده زندگی انسان را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
روانپزشک پس از آنکه تشخیص دهد شخص مبتلا به اختلال روانی آگورا فوبيا است، اولین تجویزی را که برای درمان او مد نظر قرار می دهد روان درمانی است. در این شیوه درمان ابتدا اهداف خود در طول درمان را مشخص کرده و سپس در طی جلساتی که بیمار به صورت مرتب با او ملاقات می کند مهارت های علمی را به منظور کاهش اضطراب در هنگام قرار گرفتن در مکان های شلوغ به او می آموزد.
شایان ذکر است که یکی از موثرترین روش های درمان فوبیای شلوغی، درمان شناختی رفتاری می باشد.
درمان شناختی رفتاری یکی از شیوههای درمان به روش روان درمانی بوده که در آن به بررسی عواملی که موجب شده است یک فرد به این اختلال دچار شود، می پردازد. درمانگر پس از صحبت هایی که با بیمار دارد قادر به کشف ریشه این اختلال روانی خواهد بود.
بنابراین ابتدا سعی میکند دلایل قرار گرفتن در شرایط حمله پانیک یا وحشت را در او شناسایی کند. سپس به او آموزش می دهد از دلایلی که باعث اضطراب او می شوند، فرار نکرده و قدرت رویارویی با آنها را بالاتر ببرد. آنگاه با به چالش کشاندن زمینههای نگرانی، به بیمار می آموزد که رفتار درستی در مقابله با رویارویی با عامل ترس نداشته و لازم است عکس عمل های خود را در موقعیت های ترس بروز دهد. به این ترتیب شرایط قرار گرفتن بیمار در محیط های شلوغ بدون ترس و استرس فراهم شده و بیماری او مداوا می شود.
معمولا" برای درمان آگورا فوبيا، درمانگر احساس می کند که نیاز است ابتدا استرس و اضطراب بیمار مرتفع گردد. به همین منظور بیمار را به روانپزشک ارجاع داده تا روانپزشک با تجویز دارو برای او جهت درمان مشکل بیمار، یاری گر درمانگر باشد.
لازم به ذکر است که اغلب داروهای تجویز شده برای این نوع اختلال روانی، داروهای ضد افسردگی می باشند. زیرا به تجربه ثابت شده است تأثیر بسزایی برای درمان فوبیای شلوغی دارند. مخصوصا" اگر آگورا فوبيا با اختلال روانی دیگر همچون پانیک و افسردگی به همراه باشد.
پزشک معالج ترجیح می دهد برای بهتر شدن روند بهبود، از داروهای مهارکننده انتخاب باز جذب سروتونین استفاده نماید، زیرا این داروها منجر به ترشح بیشتر هورمون سروتونین و همچنین تنظیم و طبیعی شدن ترشح آن در مغز می شوند.
استفاده از بنزودیازپین ها نیز در برخی موارد به تشخیص پزشک، برای درمان مؤثر است که البته به دلیل ایجاد وابستگی شدید، این دسته فقط برای مدت زمان کوتاهی تجویز می شوند. بنابراین اصرار زیاد به استفاده طولانی مدت از خانواده بنزودیازپین ها علاوه بر وابستگی شدید، عوارض جسمی و روانی زیادی را نیز در پی دارد. یکی از عوارض شایع سوء مصرف داروهای بنزودیازپین ایست قلبی و مرگ، است.
یکی از بدترین عوارض ترس از شلوغی، خارج شدن زندگی از روال طبیعی خود است. بنابراین لازم هست درمانگر در طی روند درمان به این موضوع نیز توجه کرده و راهکارهای علمی تغییر سبک زندگی را به بیمار بیاموزد. معمولا" راهکارهایی را که درمانگرها برای این منظور مد نظر قرار می دهند به شرح زیر می باشد.
لازم به ذکراست که درمان به موقع آگورا فوبيا بسیار مهم می باشد زیرا علاوه بر اختلال کامل زندگی اجتماعی فرد ممکن است سلامت جسمانی او را نیز تحت تأثیر قرار داده و مشکلات زیادی را برای او به همراه داشته باشد. بنابراین توصیه مهم سایت دارو و درمان اقدام به موقع و حتی بلافاصله با بروز اولین نشانه های ترسهای بی مورد از حضور در اجتماع، برای درمان است. اگر احساس میکنید دارای نشانههایی از آگورا فوبيا هستید، می توانید همین حالا از طریق پل های ارتباطی موجود با کارشناسان این حوزه، در سایت ارتباط گرفته و از مشاورههای آنها بهرهمند شوید.
تجهیزات پزشكي معاينه به وسایل و ابزارهایی گفته می شود که در سیستم بهداشت و درمان برا ...
شاید با مفهوم فوبیا که به معنی ترس شدید است آشنا باشید اما نمی دانید که ژنوفوبیا چیست و چر ...
آیا می توانم خیار را بدون پوست بخورم؟ برای خوردن خیار نیازی به پوست کندن آن نیست، فقط آ ...
آیا می دانید علائم تغذیه نامناسب چیست؟ در این متن قصد داریم شما را با 7 نشانه تغذیه ناکافی ...