درمان سرطان پستان، ممکن است شامل؛ شیمی درمانی، هورمون درمانی برای تومورهایی که گیرنده هورمونی مثبت دارند، پرتو درمانی، درمان هدفمند (تراستوزوماب و پرتوزوماب)، عمل جراحی و یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید باشد.
سرطان پستان، تشخیص جدید سرطان پستان اغلب با احساسات دشوار، احساسات و واکنش‌هایی از جمله ترس، شوک، بی‌حسی و ناباوری، عصبانیت، خیانت، غم و اندوه همراه است. در میان عوامل استرس زای مالی و عاطفی، باید اطلاعات جمع آوری شود و زبان جدیدی از اصطلاحات پزشکی آموخته شود. باید گزینه‌های درمان را درک کرد و تصمیمات دشواری اتخاذ کرد. زنان معمولاً احساس می‌کنند که برای درک توصیه‌های پزشکی، بیش از حد تحت فشار قرار گرفته‌اند یا حداقل به شدت دچار چالش شده اند. علائم سرطان پستان شامل توده یا تغییر در پستان است. همچنین آزمایشاتی که پستانها را بررسی می‌کند برای تشخیص سرطان پستان استفاده می‌شوند.
لازم به ذکر است که متداول‌ترین نوع سرطان پستان، سرطان مجاری است که از سلول‌های مجاری شروع می‌شود. سرطانی که از لوب‌ها یا لوبول‌ها شروع می‌شود، کارسینوم لوبولار نام دارد و بیشتر از سایر انواع سرطان پستان در هر دو پستان دیده می‌شود. سرطان التهابی پستان نوعی سرطان پستان غیر معمول است که در آن پستان گرم، قرمز و متورم است.
بیمار باید با پزشک خود صحبت کند تا بفهمد مرحله سرطان پستان وی چیست و چگونه برای وی بهترین درمان برنامه ریزی شده است. درمان سرطان پستان تا حدودی به مرحله بیماری بستگی دارد. پس از تشخیص سرطان پستان، آزمایشاتی انجام می‌شود تا مشخص شود سلول‌های سرطانی در داخل پستان یا به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته اند. فرایندی که برای فهمیدن اینکه آیا سرطان در داخل پستان یا به سایر نقاط بدن گسترش یافته است، مرحله‌بندی است. اطلاعات جمع آوری شده از مراحل مرحله‌بندی، مرحله بیماری را تعیین می‌کند. برای برنامه ریزی درمان، دانستن مرحله مهم است. نتایج برخی از آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص سرطان پستان نیز برای مرحله‌بندی بیماری استفاده می‌شود. سه اقدام ویژه در درمان سرطان پستان عبارتند از: انکولوژی جراحی، انکولوژی پزشکی و انکولوژی پرتوی. همه اینها باهم جز روند درمان نیستند، اما هر یک از آن‌ها با توجه به مزایای ارائه شده و خطرات احتمالی سنجیده می‌شوند. می‌توان هر یک از این مناطق را به عنوان یک دوره درمانی در نظر گرفت.
قبل از هر توضیحی باید بدانید که یک جراح وظیفه دارد قبل از هرگونه اقدامی، تمام خطرات و گزینه‌های موجود را برای بیمار بازگو کند تا بیمار با آگاهی کامل تصمیم گیری کند. یک جراح سرطان سینه باید روحیه همکاری تیمی را داشته باشد تا بتواند در طول روند بهبودی بیمار بهترین عملکرد را در کنار سایر همکاران خود، نشان دهد.
پاتولوژی، یک جراحی اکتشافی به منظور نمونه برداری از بافتهای بیمار است. پس از جراحی، پزشک سرطان‌شناس بیمار، گزارش آسیب‌شناسی از طرف جراح سرطان سینه دریافت می‌کند که اندازه و محل تومور اولیه، گسترش سرطان به غدد لنفاوی اطراف، درجه تومور و وجود نشانگرهای زیستی خاص را توصیف می‌کند. گزارش آسیب‌شناسی و سایر نتایج آزمایش برای تعیین مرحله سرطان پستان استفاده می‌شود.
مرحله I، مرحله II، مرحله IIIA و مرحله IIIC سرطان پستان، این مراحل جزء مراحل اولیه سرطان پستان هستند در این مراحل جهت درمان بیمار می‌توان از عمل‌های موضعی استفاده کرد . اما در مرحله IIIB، مرحله IIIC سرطان پستان، غیر قابل جراحی است. انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان پستان وجود دارد اما بیشتر بیماران مبتلا به سرطان پستان برای برداشتن سرطان تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند.
جراحی با حفظ پستان عملی برای برداشتن سرطان و برخی از بافتهای طبیعی اطراف آن است، اما خود پستان دراینگونه عمل‌ها برداشته نمی‌شود. اما در صورت نزدیک بودن سرطان به بخشی از پوشش دیواره قفسه سینه نیز ممکن است برداشته شود. برخی از غدد لنفاوی زیر بازو ممکن است برداشته شوند. به این نوع جراحی ممکن است لامپکتومی، ماستکتومی نسبی، ماستکتومی سگمنتال، کوادرانکتومی یا جراحی پستان نیز گفته شود.
ماستکتومی کامل، جراحی برای برداشتن کل پستانی که سرطان دارد. به این روش ماستکتومی ساده نیز گفته می‌شود. برخی از غدد لنفاوی زیر بازو ممکن است برداشته شده و از نظر سرطان بررسی شود. این ممکن است همزمان با جراحی پستان یا بعد از آن انجام شود. این کار از طریق یک برش جداگانه انجام می‌شود. جراح ممکن است تصمیم بگیرد که برخی از غدد لنفاوی زیر بازو نیز ممکن است برداشته شود.
ماستکتومی رادیکال اصلاح شده؛ جراحی برای برداشتن کل پستان مبتلا به سرطان، بسیاری از غدد لنفاوی زیر بازو، پوشش بیش از عضلات قفسه سینه و گاهی اوقات، بخشی از عضلات دیواره قفسه سینه است.
شیمی درمانی ممکن است قبل از جراحی برای برداشتن تومور انجام شود. هنگامی که قبل از جراحی انجام شود، شیمی درمانی باعث کوچک شدن تومور و کاهش بافتی می‌شود که باید در حین جراحی برداشته شود. درمانی که قبل از جراحی انجام می‌شود، درمان قبل از جراحی یا درمان جدید است.
بعد از اینکه پزشک تمام سرطانی را که در زمان جراحی قابل مشاهده است برطرف می‌کند، ممکن است به برخی از بیماران پرتودرمانی، شیمی درمانی، هدفمند درمانی یا هورمون درمانی پس از جراحی داده شود تا سلول‌های سرطانی باقی مانده از بین بروند. درمانی که بعد از جراحی برای کاهش خطر بازگشت سرطان انجام می‌شود، درمان بعد از عمل یا درمان کمکی نامیده می‌شود. اگر بیمار قصد جراحی ماستکتومی را دارد، ممکن است بازسازی پستان (جراحی برای بازسازی فرم پستان بعد از ماستکتومی) در نظر گرفته شود. بازسازی پستان ممکن است در زمان جراحی ماستکتومی یا مدتی بعد انجام شود. سینه بازسازی شده ممکن است با استفاده از بافت خود بیمار (غیر سینه) یا با استفاده از ایمپلنت‌های پر از نمک نمکی یا ژل سیلیکون ساخته شود.
