استانداردهای بین المللی برای عمل ایمن بیهوشی وجود دارد که به طور مشترک توسط سازمان بهداشت جهانی و انجمن‌های جهانی متخصصین بیهوشی مورد تایید است. متخصص بیهوشی را عموما فارغ التحصیل یک دانشکده پزشکی تعریف می‌شود که یک دوره آموزش بیهوشی را در دوره تخصص طی کرده باشد. با این حال، از نامهای مختلفی برای این تخصص و پزشکانی که این کار را در مناطق مختلف جهان انجام میدهند، استفاده می‌شود. جالب است بدانید که بیشتر از ۱۵۰ سال پیش، اتر (اولین داروی بیهوشی) کشف شد. امروزه داروهای متفاوتی برای بیهوشی وجود دارد. تصور اغلب مردم از بیهوشی معمولا به عنوان یک نوع خواب است، اما در واقع بیهوشی عمومی بیشتر شبیه کما ناشی از دارو است که یک اشتباه کوچک در تخمین دوز دارو می‌تواند باعث ایجاد مشکلات بزرگی برای بیمار شود.
هر متخصص بیهوشی آموزش دیده است تا از روند جراحی پشتیبانی کند، اما بسیاری از متخصصین بیهوشی نیز در زمینه‌های خاصی تخصص دارند.
زمینه‌های دیگر مراقبت‌های پزشکی شامل بیهوشی کودکان (کنترل درد و بیهوشی در کودکان)، مراقبت از مربوط به بخش مراقبت‌های ویژه در بیمارستان و مراقبت‌های تسکینی است.
کنترل درد و مشاوره، یک متخصص بیهوشی و متخصص بیهوشی ممکن است به بیمارانی که به دلایل مختلفی از جمله سردرد، سوختگی، دیابت و تبخال یا دردی که درد قفسه سینه، شکم، درد لگن و غیره، درد دارند، کمک کند.
به عنوان یک تخصص، عنصر اصلی بیهوشی، عمل بیهوشی است. انجام بیهوشی شامل استفاده از داروهای تزریقی و استنشاقی مختلف برای ایجاد احساس آرامش در بیماران است. در واقع امکان انجام انواع عمل بدون بیهوشی، مانند آنچه در گذشته انجام می‌شود، ممکن است. اما باید نظر داشت درد غیر قابل تحمل برای بیمارایجاد می‌شود. در گذشته درد ایجاد شده برای بیمار و همچنین اضطراب ناشی از روند جراحی باعث مرگ بیشتر بیماران می‌شود. بیهوشی ایمن نیاز به دانش عمیق در مورد روشهای مختلف برای کنترل عملکردهای حیاتی بیماران تحت تأثیر داروهای بیهوشی استفاده است. این موارد شامل مدیریت پیشرفته راه هوایی، کنترل مانیتورهای علائم حیاتی و استفاده از تکنیک‌های تشخیصی مانند سونوگرافی و اکوکاردیوگرافی است. انتظار می‌رود متخصصان بیهوشی دانش تخصصی در مورد فیزیولوژی انسانی، فیزیک پزشکی و داروسازی و همچنین دانش عمومی گسترده‌ای در مورد تمام زمینه‌های پزشکی و جراحی در تمام سنین بیماران داشته باشند.
نقش متخصصین بیهوشی در روند درمان، برخلاف انتظار عمومی، تنها به اتاق عمل ختم نمی‌شود. معالجه بیمار، تجویز دارو و خدمات توان بخشی، انجام روشهای تسکین درد و مشاوره، بخشی از وظایف متخصصین بیهوشی است. متخصص بیهوشی سطح درد و بیهوشی بیمار را در طول عمل کنترل می‌کند. در حین جراحی، آن‌ها میزان بیهوشی را در صورت لزوم تنظیم دوباره می‌کنند و ضربان قلب، درجه حرارت بدن، فشار خون و تنفس بیمار را کنترل می‌کنند. همچنین متخصص بیهوشی ممکن است از بی‌حسی ناحیه‌ای استفاده کند. بی‌حسی ناحیه ای، داروی بی‌حس کننده موضعی در نزدیکی اعصاب تزریق می‌شود تا ناحیه مورد عمل بی‌حس شود. این دارو ممکن است به بلوک عصبی یا ناحیه نخاعی یا اپیدورال تزریق شود.
لازم به ذکر است که وظایف متخصصین بیهوشی بعد از جراحی خاتمه نمی‌یابد. بعد از عمل، متخصص بیهوشی همچنان مسئول مراقبت‌های کلی بیمار است. آن‌ها اثرات بیهوشی را معکوس می‌کنند و ارزیابی بیمار را ادامه میدهند و روند بهبودی آن‌ها را راحت می‌کنند. در طی فرآیند درمان، متخصص بیهوشی در کنار سایر کارمندان بهداشت از جمله پرستاران، جراح را جهت حصول بهترین نتیجه راهنمایی می‌کند.
مراقبت‌های ویژه و اضطراری و سایر نقش ها، متخصص بیهوشی همچنین نقشی اساسی در مراقبت‌های ویژه و معالجه و کنترل درد بیماران دارند. آن‌ها بیماران را ارزیابی می‌کنند و مراقب تنفس و گردش خون مناسب بیمار هستند و اقدامات لازم را برای جلوگیری از عفونت بیمار را انجام میدهند.
متخصصان بیهوشی همچنین در بخش خدمات اورژانسی و البته در موارد ضروری، اقدامتی مانند باز کردن راه‌های هوایی بیمار جهت تنفس و احیای قلبی را انجام دهند.
متخصصان بیهوشی معمولاً در حین انجام جراحی در محیط‌های استریل کار می‌کنند و ممکن است برای مدت طولانی بایستند. بسیاری از آن‌ها ساعات طولانی، نامنظم و شبانه کار می‌کنند. در هنگام تماس، ممکن است یک پزشک نیاز داشته باشد تا نگرانی‌های بیمار را از طریق تلفن برطرف کند یا به بخش اورژانس بیمارستان یا خانه سالمندان مراجعه کند.
یک متخصص بیهوشی، ابتدا باید یک دوره هفت‌ساله پزشکی عمومی را می‌گذارند سپس یک دوره دو ساله، به عنوان طرح در بیمارستان‌ها کار می‌کند. سپس با گذراندن دوره چهارساله تخصص بیهوشی، می‌توانید به عنوان یک متخصص بیهوشی در بیمارستان مشغول به کار شود. لازم به ذکر است که دوره‌های فوق تخصص بیهوشی شامل فلوشیپ، مراقبت‌های ویژه، فلوشیپ اطفال، فلوشیپ بیهوشی مغز و اعصاب، فلوشیپ طب تسکینی، فلوشیپ درمان اعتیاد، فلوشیپ بیهوشی قلب، فلوشیپ پیوند عضو داخل شکمی هستند.
یک متخصص بیهوشی عملکردهای بدن بیمار را کنترل می‌کنند، بهترین روش برای درمان اندام‌های حیاتی را ارزیابی می‌کنند و تعادل دارویی متناسب با نیازهای فرد را فراهم می‌کنند. کارکردهایی که برای نظارت کنترل می‌شوند، شامل موارد ذیل است:
مهارتهای ارتباطی، متخصصان بیهوشی باید ارتباط برقرار کنند. آن‌ها باید به طور موثر با بیماران و سایر کارکنان پشتیبانی مراقبت‌های بهداشتی ارتباط برقرار کنند.
دلسوزی، بیمارانی که آسیب دیده‌اند ممکن است به شدت درد یا پریشانی داشته باشند. متخصصان بیهوشی باید با دلسوزی و درک، بیماران و خانواده‌های آن‌ها را راهنمایی کنند.
جزئیات گرا، بیماران باید درمان و داروهای مناسب را دریافت کنند. متخصصان بیهوشی باید اطلاعات مختلف مربوط به مراقبت از بیمار را به طور دقیق کنترل و ضبط کنند.
مهارت، متخصصان بیهوشی ممکن است با ابزارهای بسیار دقیق و گاهی تیز کار کنند و اشتباهات می‌تواند عواقب جدی داشته باشد.
مهارتهای رهبری، متخصصان بیهوشی که در عمل کار می‌کنند باید کارکنان متخصص دیگری را مدیریت کنند.
مهارتهای سازمانی، ثبت سوابق خوب و سایر مهارتهای سازمانی در هر دو زمینه پزشکی و تجاری مهم هستند.
صبر، متخصصان بیهوشی ممکن است برای مدت طولانی با بیمارانی که نیاز به توجه ویژه دارند کار کنند. افرادی که از درمان پزشکی ترس دارند ممکن است صبر بیشتری لازم داشته باشند.
مهارت حل مسئله، متخصصان بیهوشی باید علائم بیماران را ارزیابی کرده و درمان‌های مناسب را انجام دهند. در صورت تهدید شدن زندگی بیمار، آن‌ها باید این کار را سریع انجام دهند
