هر دو زن و مرد کف لگن دارند. در زنان، کف لگن عضلات، رباط‌ها، بافتهای همبند و اعصاب است که از مثانه، رحم، واژن و راست روده حمایت میکنند و به عملکرد این اندام‌های لگن کمک میکنند. در مردان، کف لگن شامل عضلات، بافت‌ها و اعصاب پشتیبانی کننده مثانه، راست روده و سایر اندام‌های لگن است.
عضلات کف لگن مانند یک ترامپولین عضلانی از استخوان دنبالچه (دنبالچه) به استخوان شرمگاهی (جلو به عقب) و از یک استخوان نشسته به استخوان نشسته دیگر (یک طرف به طرف دیگر) کشیده می‌شوند. این عضلات به طور معمول سفت و ضخیم هستند. درست مثل ترامپولین، کف لگن نیز قادر است به سمت بالا و پایین حرکت کند. روده، مثانه و رحم (برای زنان) روی لایه عضلانی کف لگن قرار دارد. لایه عضلانی کف لگن سوراخ عبور مجاری از آن است. دو راه در مردان (مقعد و مجرای ادرار) و سه مجرا در زنان (مقعد، مجرای ادرار و واژن) وجود دارد. عضلات کف لگن به طور معمول کاملا محکم در اطراف این سوراخ‌ها قرار می‌گیرند تا به بسته بودن مجاری کمک کنند. همچنین یک عضله مدور اضافی در اطراف مقعد (اسفنکتر مقعدی) و اطراف مجرای ادرار (اسفنکتر مجرای ادرار) وجود دارد. اگرچه کف لگن نمی‌توان دید، اما می‌توان آن را آگاهانه کنترل کرد، دقیقاً مانند عضلات بازو، پا یا شکم.
اختلالات کف لگن زمانی اتفاق می‌افتد که ترامپولین یا هاماک که از اندام‌های لگن پشتیبانی می‌کند، ضعیف یا آسیب دیده باشند.
برای بسیاری از افراد، به ویژه خانم‌ها، کف لگن آنطور که باید کار نمی‌کند. تقریباً یک چهارم زنان با اختلالات کف لگن روبرو هستند. اختلالات کف لگن حدود ۱۰٪ از زنان ۲۰ تا ۳۹ساله، ۲۷٪ از زنان ۴۰ تا ۵۹ سال، ۳۷٪ از زنان ۶۰ تا ۷۹ سال و تقریبا ۵۰٪ از زنان ۸۰ساله یا بالاتر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
در حالی که اختلالات کف لگن با افزایش سن زنان شایعتر می‌شود، اما این اختلالات، یک ویژگی طبیعی یا قابل قبول از پیری نیست. این مشکلات میتواند تأثیر بسزایی در کیفیت زندگی فرد داشته باشد. خوشبختانه، این اختلالات اغلب می‌توانند با درمان برطرف شوند.
درمان میتواند تأثیر چشمگیری بر اختلال عملکرد کف لگن داشته باشد.
تغییر در رفتار، مانند اجتناب از فشار دادن یا فشار آوردن هنگام دفع ادرار و دفع مدفوع و نوشیدن انواع و مقدار مناسب مایعات
روشهای مختلفی مانند حمامهای گرم و یوگا را برای شل کردن عضلات در ناحیه کف لگن امتحان کنید.
استفاده از داروهایی مانند دوزهای پایین شل کننده عضلات مانند دیازپام
فیزیوتراپی، میتواند به شما کمک کند یاد بگیرید چگونه عضلات کف لگن خود را شل و هماهنگ کنید
همچنین در صورت نیاز، استفاده از جراحی با توجه نیاز بیمار میتواند در صورت صلاح دید پزشک استفاده شود.
لازم به ذکر است که نشستن طولانی مدت میتواند اختلالات کف لگن را تشدید ببخشد.
علل شایع ضعیف شدن کف لگن شامل زایمان، چاقی، برداشتن وزنه ها سنگین، نشستن طولانی مدت و فشارهای ناشی از یبوست مزمن است. زایمان یکی از دلایل اصلی اختلالات کف لگن است..
انجام جراحی لگن یا درمان‌های پرتوی نیز میتواند باعث بروز این اختلالات شود. به عنوان مثال، این روشهای درمانی می‌توانند به اعصاب و سایر بافتهای کف لگن آسیب برسانند. سایر عواملی که می‌توانند خطرها را افزایش دهند عبارتند از: بلند کردن مکرر وزنه‌های سنگین یا حتی ژن ها.
لازم به ذکر است که تمرینات ورزشی برای بهبود عضله و جلوگیری از نیاز به جراحی اصلاحی کف لگن طراحی شده اند.
انواع متخصصان می‌توانند این مشکلات را درمان کنند. درواقع در ذیل طیفی از متخصصین که به درمان اختلالات کف لگن کمک میکنند را نام میبریم:
متخصصان اورولوژی، متخصص در درمان اختلالات ادراری در زنان و مردان
جراحان روده بزرگ، که درمان جراحی دستگاه گوارش را انجام می‌دهند.
متخصصان گوارش، که دستگاه گوارش را درمان میکنند.
جراحان پلاستیک و ترمیمی، که از تکنیک‌های پیشرفته ترمیمی برای بازسازی بافتهای آسیب دیده در لگن استفاده میکنند.
فیزیوتراپیست‌ها، که می‌توانند به زنان و مردان کمک کنند تا تمریناتی را برای بهبود علائم خود یاد بگیرند.
رادیولوژیست‌هایی که مطالعات پیشرفته‌ای را برای تعیین علت اختلالات کف لگن انجام می‌دهند. اما جهت حصول بهترین نتیجه، دکتر متخصص زنان و زایمان و فلوشیپ اختلالات کف لگن در زنان باتوجه به تمرکز خاص جهت درمان این نوع اختلال بهترین انتخاب است.
بسیاری از افراد در صحبت در مورد موضوعات شخصی مانند اختلالات کف لگن و علائمی مانند بی‌اختیاری ادرار احساس راحتی نمی‌کنند. اما این علائم در واقع مشکلات پزشکی بسیار رایجی هستند که می‌توانند با موفقیت درمان شوند. میلیون‌ها نفر دارای مسائل یکسانی هستند، اما بسیاری از آن‌ها به دنبال درمان نیستند و کیفیت زندگی خود را به خطر می‌اندازند.
بی‌اختیاری مدفوع، که به آن بی‌اختیاری روده یا مقعد نیز گفته می‌شود، ناتوانی در کنترل روده است. این دومین اختلال شایع کف لگن است. افراد مبتلا به بی‌اختیاری مدفوع ممکن است تمایل به دفع مدفوع داشته باشند اما تا رسیدن به توالت نتوانند آن را نگه دارند. یا ممکن است از روده بزرگ آن‌ها مدفوع نشت کند. گرچه این مشکل در بزرگسالان بیشتر دیده می‌شود اما بی‌اختیاری مدفوع در هر سنی طبیعی نیست و با موفقیت درمان می‌شود. افتادگی لگن سومین اختلال کف لگن است. هنگامی که عضلات لگن و سایر بافتهای پشتیبانی کننده ضعیف می‌شوند، افتادگی ایجاد می‌شود که باعث می‌شود اندام‌های لگن از جای خود خارج شوند. افتادگی رکتوم زمانی اتفاق می‌افتد که بخشی یا تمام دیواره رکتوم از محل خود بلغزد و گاهی از مقعد خارج شود. احساس سنگین یا ناراحتی ناشی از ترشح مواد از واژن، کشش یا برآمدگی در قسمت پایین شکم یا لگن و عفونت‌های مکرر ادراری، ناشی از کاهش توانایی آزادسازی ادرار از مجرای ادرار، درد غیر قابل توضیح در کمر، لگن، اندام‌های تناسلی یا راست روده، اسپاسم عضلات لگن، یبوست، نیاز مکرر به ادرار کردن، مقاربت دردناک برای زنان، کشیدگی و درد همراه با حرکات روده نمونه‌های دیگری ازعلائم اختلالات کف لگن هستند.
متخصصان به طور قطعی نمی‌دانند چه عواملی باعث اختلال در عملکرد کف لگن می‌شود. با این حال، افرادی که به آن مبتلا هستند تمایل دارند عضلات کف لگن خود را منقبض کنند تا اینکه عضلات را شل کنند، که باعث تخلیه روده می‌شود.
