پروفسور "شین اوراما" عصب شناس و استاد "تحقیقات تجربی مغز" درباره پیاده روی توصیه هایی به شرح زیر دارند:
پیاده‌روی عملکرد مغز را بهتر میکند:
بی‌فعالیتی، یعنی ماهیچه‌های ضعیف و توانایی کمتر بدن. اما شاید باور نکنید که به دلیل عدم فعالیت، کارایی مغز هم رو به ضعف و ناتوانی می‌رود.وقتی راه می‌رویم، مولکول‌هایی که در ماهیچه‌ها تشکیل می‌شود به بخش خاکستری مغز می‌رسد و کارایی و توانایی مغز را بهبود می‌دهد.مولکول خاصی کمک میکند شبکه‌ی مویرگ‌های خونی مغز تشکیل شود و کار خون رسانی به سلول‌های مغزی بخوبی انجام شود. پیاده روی ذهن ما را بازتر میکند.
پیاده روی بطور باورنکردنی برای سلامت قلب مفید است.پیشینیان ما روزانه کیلومترها راه می‌رفتند و نتیجه‌اش سلامت قلب در آنها بود.
پیاده‌روی به هضم غذا کمک میکند.پیاده‌روی دوست معده هم هست. وقتی بیشترراه برویم، هضم وعبورغذا آسانتر می‌شود و کمتر دچار یبوست می‌شویم.
پیاده‌روی خلاقیت را بیشتر میکند و کمک میکند تا با مشکلات بهتر کنار بیاییم.وقتی به مشکلات فکر می‌کنید، اگر بلند شوید و راه بروید بهتر می‌توانید آنها را برطرف کنید تا بنشینید و احساس دلسردی و ناامیدی کنید.
پیاده‌روی از افسردگی جلوگیری میکند.پژوهش جدیدی نشان داده که میزان افسردگی و خطر مبتلا شدن به افسردگی، درگروه‌هایی که فعالیت بیشتری دارند بالاتراست.بعضی از بیماری افسردگی به دلیل عامل‌های التهابی وعفونی موجود در خون ایجاد می‌شود.اگر زیاد پیاده‌روی کنید این عوامل التهابی در خون بشدت کم می‌شوند.در بعضی موارد، زیاد راه رفتن مثل واکسن عمل میکند و بطور آشکاری احتمال بروز هر نوع افسردگی را کم میکند.
پیاده روی کمک میکند برون‌گراتر و کمتر عصبی باشیمشخصیت ما از 5 عامل مختلف تشکیل شده:
پذیرندگی تجربه‌های تازه، وظیفه‌شناسی، برون‌گرایی، سازگاری و روان‌رنجوری.اگر از افرادی که زندگی کم فعالیت دارند آزمون‌های مختلف شخصیت بگیریم، درمی‌یابیم که آنها در طول زندگی خود، کمتر پذیرای تجربه‌های تازه هستند و همچنین کمتر برون‌گرا و بیشتر دچار عارضه‌های عصبی و روان رنجوری می‌شوند.اما درافراد فعال، ویژگی‌های شخصیتی که در افراد غیرفعال مشاهده می‌شود را نمی‌بینید.افراد فعال کمتر دچار بیماری‌هایی می‌شوند که سراغ افرادی با شیوه‌ی زندگی غیر فعال میآید.
پیاده‌روی برای سوخت و ساز بدن بهتر از بدنسازی است!انجام فعالیت‌های بدنی ملایم‌تر و منظم و در طول روز، برای تنظیم سوخت و ساز بدن بهتر از فعالیت‌های ورزشی شدید اما نامنظم و گاه به گاه است.افراد معمولا در مورد مفید بودن بدنسازی و یکساعت دویدن روی دستگاه ترد میل اغراق می‌کنند، در حالیکه باقی ساعات روز هیچ فعالیتی ندارند.این روش باعث "ورزش منجر به عدم فعالیت" می‌شود و در نتیجه میزان سوخت و ساز بدن شما کم می‌شود.نکته مهمتر اینکه : بدن ما برای سالم ماندن به فعالیت منظم و مداوم نیاز دارد.! از این رو وقتی تمام روز جایی بنشینیم و ناگهان فعالیت بدنی خیلی شدیدی داشته باشیم و بعد دوباره برگردیم و روی مبل لم بدهیم، این مسیر و روش مناسبی برای سلامت انسان نیست.
پیاده‌روی حالت بدن ما را بهتر میکند.برای خیلی از ما، کار روزانه به معنای پیاده شدن از ماشین و نشستن پشت میز و پس از آن نشستن روی مبل است!این "چرخه‌ی مضر" باعث حالت بدنی نادرست و درد و ناراحتی پشت و کمر می‌شود.بدن ما برای اینکه تمام روز در یک حالت بماند طراحی نشده و این روش به ما آسیب می‌زند.بطور منظم بلند شدن و کمی راه رفتن برای پیشگیری از درد کمر و بهبود وضعیت بدن ضروری است.
چند توصیه برای آنکه در طول روز بیشتر راه برویم:
گوشی یا یارانه خود را طوری تنظیم کنید که هر 30 دقیقه شما را خبر کند تا از جای خود بلند شوید و 5 دقیقه راه بروید.
برخی از کارهایی که امکانش هست را ایستاده انجام دهید.میزهای متحرک یا مناسب برای ایستاده کار کردن هست.در برخی موارد، در حال کار کردن هم می توانید راه بروید!
"به دیدار همدیگر رفتن البته در شرایط مساعد" محدود به نشستن نیست.با دوستان و بستگان در پارک‌ها و فضاهای باز قرار بگذارید، تا بلکه بتوانید کمی با هم راه بروید.
هنگام گفتگوهای تلفنی، سعی کنید تا حدی که ممکن است راه بروید.
به جای آسانسور از پله استفاده کنید و در مسیرهای کوتاه به جای استفاده از خودرو و اتوبوس ، پیاده‌روی کنید.
