آیا تماشای تلویزیون خطر لخته شدن خون شدید را افزایش می دهد؟

محققان ارتباط بین ساعت های صرف تماشای تلویزیون و خطر لخته شدن خون بالقوه کشنده را بررسی کردند. آنها دریافتند که تماشای طولانی مدت تلویزیون با 35 درصد بیشتر خطر ابتلا به ترومبوآمبولی وریدی (VTE) نسبت به تماشای تلویزیون برای دوره های کوتاه تر مرتبط است.

دارو و درمان تحقیق معتبری از پزشکان متخصص ارائه می دهد.

محققان می گویند که یافته های آنها علیت را ثابت نمی کند و قبل از نتیجه گیری، تحقیقات بیشتری لازم است. سخت شدن یا باریک شدن شریان‌ها از طریق بیماری آترواسکلروتیک قلبی عروقی (CVD) و لخته‌های خون بالقوه کشنده در رگ‌ها به نام VTE مرتبط هستند و عوامل خطر مشترک از جمله چاقی و سیگار کشیدن را به اشتراک می‌گذارند.

مطالعات منبع معتبر نشان داده‌اند که بی‌تحرکی طولانی‌مدت یا عدم فعالیت بدنی با افزایش خطر بیماری‌های عروقی مانند CVD و VTE مرتبط است. تماشای تلویزیون بخش مهمی از اوقات فراغت بی تحرک است. منبع معتبر Research نشان می دهد که بین زمان تماشای تلویزیون و CVD ارتباط وجود دارد. با این حال، مطالعات در مورد ارتباط بین زمان تماشای تلویزیون و VTE متفاوت بوده است  برخی از منبع قابل اعتماد این ارتباط را پشتیبانی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر منبع مطمئن را نفی می‌کنند.

تجزیه و تحلیل مطالعات مختلف که به ارتباط بین تماشای تلویزیون و VTE می پردازد می تواند به محققان و عموم مردم کمک کند تا عوامل خطر این بیماری را بهتر درک کنند. در یک مطالعه اخیر، محققان فنلاند، غنا و بریتانیا سه مطالعه را انجام دادند که ارتباط بین زمان تماشای تلویزیون و VTE را بررسی می‌کرد.

 آنها دریافتند که تماشای تلویزیون برای مدت طولانی با خطر بالاتر ابتلا به VTE مرتبط است. دکتر ستور کونوتسور، نویسنده اصلی این مطالعه، به مدیکال نیوز تودی گفت: «یافته‌های کلی نیاز به فعالیت فیزیکی همه را برجسته می‌کند. «اگر می‌خواهید از تماشای تلویزیون لذت ببرید، در این بین استراحت کنید. هر 30 دقیقه بایستید و حرکات کششی انجام دهید.

 برای افرادی که شغلشان شامل نشستن برای ساعات طولانی است، و به طور منظم استراحت می کنند. آنها همچنین باید سطح فعالیت بدنی خود را افزایش دهند، زیرا شواهدی وجود دارد که نشان می دهد حجم بالاتر فعالیت متوسط ​​و شدید می تواند خطرات مرتبط با رفتار کم تحرکی را کاهش دهد یا حتی از بین ببرد. این مطالعه در مجله اروپایی قلب و عروق منتشر شده است.

از بین 28 مطالعه بالقوه که رابطه بین تماشای تلویزیون و خطر اولین رویدادهای VTE را بررسی می‌کردند، محققان سه مطالعه را انتخاب کردند که بین سال‌های 2016 و 2021 منتشر شده بودند.

در مجموع، این مطالعات شامل 131421 شرکت کننده از ایالات متحده و ژاپن بود. در آغاز مطالعات، شرکت کنندگان 54 تا 65 سال سن داشتند. میانگین زمان پیگیری از 5.1 تا 19.8 سال متغیر بود. در سراسر مطالعات، 964 رویداد VTE وجود داشت.

همه مطالعات برای زمان تماشای تلویزیون از طریق پرسشنامه‌های گزارش‌شده توسط خود ارزیابی شدند و همچنین شامل اطلاعاتی در مورد عوامل خطر ابتلا به VTE بودند، مانند:

سن

ارتباط جنسی

شاخص توده بدنی (BMI)

فعالیت بدنی

پس از تجزیه و تحلیل داده ها، محققان دریافتند افرادی که بیش از 4 ساعت در روز تلویزیون تماشا می کنند، 35 درصد بیشتر از افرادی که کمتر از 2.5 ساعت در روز تلویزیون تماشا می کنند، در معرض خطر ابتلا به VTE هستند. آنها همچنین گزارش دادند که نتایج آنها مستقل از سن، جنس، BMI و فعالیت بدنی است.

بی تحرکی

محققان برای توضیح یافته های خود می نویسند که از آنجایی که تماشای تلویزیون مستلزم بی حرکتی است، دوره های طولانی این فعالیت ممکن است عوامل خطر VTE مانند:

وزن بدن، فشار خون بالا و چربی ها

التهاب سیستمیک

ویسکوزیته پلاسما و تجمع پلاکتی

استاز وریدی، که زمانی رخ می دهد که نشستن طولانی مدت از بازگشت خون از اندام تحتانی به قلب جلوگیری می کند.

آنها همچنین خاطرنشان کردند که مصرف میان وعده های غذایی غیر مغذی در حین تماشای تلویزیون نیز ممکن است در افزایش خطر VTE نقش داشته باشد، اگرچه آنها رژیم غذایی را در مطالعه خود ارزیابی نکردند.

دکتر وندی جی براون که استاد دانشکده حرکات انسانی و علوم تغذیه در دانشگاه کوئینزلند استرالیا است و در آن نقشی نداشت، می گوید: در این مطالعه، به MNT گفت : «احتمالاً مجموعه‌ای از عوامل مرتبط با عوامل متابولیک قلبی و التهاب وجود دارد». 

اما حدس می‌زنم که تجمع وریدی، یعنی سکون، ممکن است مهم باشد به جز اینکه اگر افراد با پاهای خود روی زمین بنشینند و با پاهای بالا دراز نکشند، کاهش بازگشت وریدی احتمال بیشتری دارد (اما شما می‌توانید در حالت ایستاده به تجمع وریدی مبتلا شوید. توجه داشته باشید که یک قسمت از نشستن طولانی مانند آنچه در پروازهای طولانی مدت می بینیم نیز با VTE مرتبط است."

دکتر آویروپ بیسواس، گفت: «مطالعه کونوتسور و همکارانش نشان می‌دهد که ارتباط بین تماشای تلویزیون و لخته شدن خون ممکن است به دلیل بی‌حرکتی، یعنی نشستن برای مدت طولانی باشد.»

این ممکن است امکان پذیر باشد زیرا عادات تماشای تلویزیون ممکن است بیشتر زمان نشستن روزانه یک فرد را منعکس کند، و نشستن طولانی مدت با رگ های خونی ملتهب، کاهش جریان خون، و اختلال عملکرد عروقی مرتبط است که همه اینها با افزایش بیشتر مرتبط هستند. خطر سکته مغزی این پیوندها احتمالاً در میان افرادی که سطح فعالیت بدنی پایینی دارند (PA) قوی‌تر است، زیرا PA می‌تواند خطرات التهاب و سایر عوامل خطر سکته مغزی را کاهش دهد اگرچه، مطالعه این رابطه را بررسی نکرد.

مجله سلامت دارو و درمان

مجله سلامت دارو و درمان می تواند کمک کند و به شما توصیه‌های عملی از جانب پزشکان می‌دهد که همه‌گیر و ریشه در تخصص پزشکی دارند.

ثابت بودن

وقتی MNT پرسید که آیا این یافته‌ها ممکن است برای ثابت ماندن به معنای کلی‌تر باشد، دکتر کونوتسور گفت: «برای افرادی که شغل‌شان مستلزم ثابت ماندن برای مدت طولانی است مشاغلی که مستلزم نشستن طولانی‌مدت است، صدق می‌کند. به همین دلیل است که برخی از کارفرمایان کارکنان را تشویق می کنند تا منظم تر بایستند و حرکت کنند. استفاده از میزهای ایستاده برای این گونه مشاغل بسیار مفید است. حتی ایستادن، که کم تحرک ترین رفتار است، در مقایسه با نشستن با فواید سلامتی مرتبط است.

 پروفسور براون افزود: «من حدس می‌زنم که موضوع بی‌تحرکی برای مدت طولانی یک خطر است لزوماً نیازی به وجود صفحه نمایش نیست». «بعضی از افراد برای ساعات بسیار طولانی بدون وقفه در محل کار خود می نشینند، اما ما بیشتر در مورد کارکنان ادارات و مراکز تماس که جلوی نمایشگرها می نشینند فکر می کنیم. رانندگان قطار، اتوبوس و غیره نیز برای مدت طولانی بدون وقفه می‌نشینند.»

دکتر می گوید : من فکر می‌کنم  زمان طولانی و بدون وقفه برای تلویزیون ممکن است پروکسی برای نوع دیگری از سبک زندگی با بسیاری از عوامل مخدوش‌کننده غیرقابل اندازه‌گیری [مانند رژیم غذایی] باشد. در هر صورت، لازم نیست تلویزیون باشد. من فکر می کنم که، به خصوص در زمان کووید(COVID_19)، مردم ممکن است فیلم های زیادی را از طریق کانال هایی غیر از تلویزیون تماشا کرده باشند.

نویسندگان نتیجه گرفتند که تماشای طولانی مدت تلویزیون ممکن است با افزایش خطر VTE مرتبط باشد.

محدودیت های مطالعه

نویسندگان خاطرنشان می کنند که این مطالعه دارای محدودیت هایی بود. به دلیل ماهیت مشاهده ای آن می گویند که نتایج آنها علت و معلولی را ثابت نمی کند. علاوه بر این، از آنجایی که تجزیه و تحلیل آنها تنها بر اساس سه مطالعه بود، آنها نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه را تشخیص دادند. آنها همچنین می گویند که داده های مربوط به زمان تماشای تلویزیون ممکن است کاملاً دقیق نباشد، زیرا آنها خود گزارش شده اند.

دکتر بیسواس گفت: «این مطالعه محدودیت‌های زیادی دارد، و صادقانه بگویم، شواهد قانع‌کننده‌ای برای ارتباط بین طولانی‌مدت زمان تلویزیون و لخته شدن خون نیست». هر سه مطالعه همچنین از شرکت‌کنندگان مسن‌تر  محدوده سنی 40+ نمونه‌برداری کردند. از آنجایی که سن یک عامل خطر برای سکته مغزی است و شرکت کنندگان به مدت 5 تا 20 سال تحت نظر بودند، این احتمال وجود دارد که تعداد موارد سکته مغزی بیشتر از مطالعاتی که شرکت‌کنندگان جوان‌تر را بررسی می‌کنند، وجود داشته باشد و بنابراین خطر لخته شدن خون ممکن است کمتر باشد. "

سه مطالعه بررسی شده در این بررسی، عوامل خطر مهم سکته را در نظر نگرفتند. به عنوان مثال، رژیم غذایی یا سطح قند خون در این سه مطالعه اندازه گیری نمی شود. رژیم غذایی، به ویژه رژیمی که قند خون را افزایش می دهد، می تواند بر نحوه تجزیه قند خون توسط بدن ما تأثیر منفی بگذارد، که التهاب و خطر لخته شدن خون را افزایش می دهد.

بررسی این موضوع به ویژه مهم است، زیرا یک مطالعه از ژاپن و دو مطالعه از ایالات متحده هستند. همچنین شواهدی مبنی بر خطر متفاوت لخته شدن خون / سکته در مردان و زنان وجود دارد، اگرچه این موارد در هیچ یک از مطالعات یا بررسی لحاظ نشده است.»

 پروفسور براون موافقت کرد که این تحقیق محدودیت هایی دارد. او گفت: "مهمترین نگرانی [برای من] این است که اگرچه این سه مطالعه برای فعالیت بدنی تطبیق داده اند، اما این بدان معنا نیست که اثرات مستقل از فعالیت بدنی هستند بنابراین ما نمی دانیم که آیا این اثرات کاهش یافته است یا خیر. یا در کسانی که در اوقات فراغت بسیار فعال بودند حذف شود."

"من حدس می زنم افرادی که حداقل 1 ساعت فعالیت بدنی با شدت متوسط در روز انجام می دهند، ممکن است در معرض خطر VTE نباشند! این به اندازه کافی در مطالعات موجود در اینجا مورد بررسی قرار نگرفت.» او این نتیجه را گرفت.