اسید اسکوربیک یا همان ویتامین C که شناخته شده است یک ویتامین محلول در آب است و به طور طبیعی در بعضی از مواد غذایی یافت می‌شود و به برخی از مواد نیز افزوده می‌شود. بنابراین شما می‌توانید ویتامین C را به صورت مکمل (مانند قرص جوشان نیز دریافت کنید.انسان‌ها بر خلاف بیشتر حیوانات، نمی توانند به سنتز ویتامین C در داخل بدن خود بپردازند به همین علت باید آن را از راه مواد غذایی به دست اورند. ویتامین C برای بیوسنتز کلاژن،ال-کارنیتین و انتقال دهنده‌های عصبی خاص لازم است. ویتامین C در متابولیسم پروتئین نیز نقش دارد. کلاژن یکی از اجزای ضروری بافت همبند است که نقش بسیار حیاتی در درمان زخم‌ها ایفا می‌کند.ویتامین C یک آنتی اکسیدان مهم فیزیولوژیکی است و تحقیقات زیادی نشان داده است که می‌تواند ساخت و تولید سایر آنتی اکسیدان‌ها در بدن را تحریک کند. تحقیقات زیادی بر روی تأثیر ویتامین C بر روی پیشگیری یا به تأخیر انداختن رشد و توسعه سلول های سرطانی خاص، بیماری‌های قلبی- عروقی و سایر بیماری‌هایی انجام شده است که استرس اکسیداتیو درآن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند.علاوه بر عملکرد بیوسنتزی وآنتی اکسیدانی آن، ویتامین C نقش بسیار مهمی در عملکرد سیستم ایمنی بدن و بهبود جذب (آهن غیرهم) از(آهن موجود در غذاهای گیاهی) دارد. کمبود ویتامین C باعث ایجاد بیماری به نام اسکوروی می‌شود که علائم آن خستگی یا سستی، آسیب‌پذیری مویرگی و غیره... است.
سلول‌ها ویتامین C را از طریق پروتئین حمل کننده مخصوصی جمع‌آوری می‌کنند.درمطالعات آزمایشگاهی پژوهشگران و دانشمندان پی برده‌اند که ویتامین C اکسید شده یا دهیدرواسکوربیک اسیدازطریق برخی از حاملان گلوکز وارد سلول‌ها می‌شوند و سپس به صورت داخلی به اسید اسکوربیک احیا می‌شوند. ویتامین C خوراکی غلظت پلاسمایی را ایجاد می‌کند که باید به طور کامل کنترل گردد. تقریبا، 70 الی 90 درصد ویتامین C با مصرف 30 الی 180 میلی گرم از آن در روز جذب می‌شود. با این حال، در دوزهای بالاتر از یک گرم در روز، جذب این ویتامین کمتر از 50 درصد خواهد بود و اسید اسکوربیک سوخت و ساز نشده وارد ادرار می‌شود و از بدن دفع می‌شود.
نتایج حاصل از مطالعات داروشناسی نشان دهنده آنست که دوز خوراکی 25.1 گرم در روز از اسید اسکوربیک اوج غلظت پلاسمایی متوسط 135 میکرو مول در لیتر را تولید می‌کند که دو برابر بیشتر از مقدار تولید شده در اثر مصرف 200 الی 300 میلی گرم اسید اسکوربیک از غذاهای غنی از ویتامین C است.نتایج حاصل از مدل‌های داروشناسی پیش بینی می‌کند که حتی دوزی به اندازه 3 گرم که هر 4 ساعت یکبار مصرف می‌شود نیز می‌تواند اوج غلظت پلاسمایی 220 میکرومول بر لیتر را تولید کند. محتوای کلی ویتامین C در بدن از 300 میلی گرم تا 2 گرم متفاوت خواهد بود.
مقدار بالای ویتامین C در سلول‌ها و بافت‌ها نگهداری می‌شود و در سلول‌های سفید خون، چشم، غدد فوق کلیوی، غده هیپوفیز و مغز بیشتر است.سطح نسبتا پایین از ویتامین C در مایعات خارج سلولی، مانند پلاسما، سلول‌های قرمز خون و بزاق یافت می شود.به خاطر اینکه این ویتامین به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می‌کند و نقش بسیار پررنگ درعملکرد سیستم ایمنی بدن دارد، به پیشگیری ودرمان بیماری‌های مختلفی کمک خواهد کرد.این بخش برروی 4 بیماری و اختلال، تمرکز می‌کند که استفاده از ویتامین C ممکن است نقش بسزایی دردرمان و پیشگیری ازآن‌ها داشته باشد. این بیماری‌ها شامل سرطان (پیشگیری و درمان) بیماری‌های قلبی- عروقی، تباهی(تغییر آسیب شناختی پس رونده در یاخته) مربوط به سن و آب مروارید و سرماخوردگی است.
ویتامین C سمیت بسیار ناچیزی دارد و بیشتر افراد بر این باورند که مصرف بالای آن عوارض جانبی شدیدی ایجاد نمی کند.مهمترین و شایع‌ترین عوارض جانبی مصرف بیش از حد آن، اسهال، حالت تهوع، گرفتگی عضلات شکم و سایر اختلالات دستگاه گوارش به خاطر اثر اسمزی ویتامین C جذب نشده در دستگاه گوارش است .در زنان یائسه ای که مبتلا به دیابت هستند، مصرف مکمل ویتامین C به طور قابل توجهی مرتبط با افزایش خطر ابتلا به مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی و عروقی است. بطور حتم اثر هنوز مشخص نیست و این یافته‌ها تنها از تعداد کمی از بیماران به‌دست آمده است.
ویتامین E (VITAMIN E یکی از ویتامین‌های محلول در چربی می‌باشد، روند جذب ویتامین‌های محلول در چربی شبیه به جذب چربی‌ها است، بنابراین عوامل مؤثر در جذب چربی‌ها در جذب ویتامین‌های محلول در چربی نیز مؤثر هستند. ویتامین ها بر اساس حلالیت آن‌ها در آب و یا در چربی به دو گروه تقسیم می‌شوند:
این ویتامین خاصیت آنتی اکسیدانی دارد و اثر شیمیایی مخربی که به بافت‌های بدن لطمه می‌زند را از بین می‌برد.این ویتامین در لایه چربی دیواره سلول و داخل سلول قرار می‌گیرد و از تخریب دیواره سلول جلوگیری می‌کند.همچنین ویتامین E یک نام برای گروهی از مولکول‌ها است که اثراتی شبیه آلفا توکوفرول را دارند.
هرچند ویتامین E مهمترین عامل برای داشتن سیستم ایمنی قوی و پوست و چشم‌های سالم است، اما همه فواید و خطرات ویتامین E هنوز خیلی مشخص نیست.از آنجا که بیشتر فرآیندهای متابولیکی بدن که باعث رشد سلول‌های ماهیچه‌ای می‌شوند به سلامت غشای سلولی وابسته هستند، این ویتامین اهمیت زیادی دارد.ویتامین‌های محلول در چربی برخلاف ویتامین‌های محلول درآب از راه ادرار دفع نمی‌شوند و در بدن به ویژه در کبد ذخیره می‌شوند،به همین دلیل اختلالات حاصل از کمبود آن‌ها دیرتر ظاهر می‌شود.ویتامین E در کنار سایر مواد مغذی از قبیل روی و ویتامین C باعث افزایش تولید اسپرم و هورمون‌های جنسی و مولد انرژی در بدن مردان می‌گردد، و کمبود ویتامین E با عوارضی مانند کاهش تمایلات جنسی همراه خواهد بود.ویتامین E از تخریب سایر ویتامین‌های محلول در چربی از قبیل ویتامین‌های دی، آ، کا، واسیدهای چرب غیر اشباع امگا 3 جلوگیری می‌کند.سیستم ایمنی بدن برای فعالیت و تولید گلبول‌های سفید(سربازهای دفاعی بدن) نیازمند مقدار زیادی ویتامین E می‌باشد. ویتامین E خطر توسعه بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهد. ویتامین E، رادیکال‌های آزاد را که محتملا می‌توانند به سلول‌های مغز آسیب بزنند، مهار می‌کند.
کمبود ویتامین E باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان و مشکلات قلبی و عروقی و اختلالات تولید مثلی می‌شود. ذخیره این ویتامین در بدن 10 تا 15 سال کفایت می‌کند اما بعد از این مدت (معمولا افرادی که مشکل هضم چربی دارند به این دوره می‌رسند) اختلالات بینایی، ضعف عضلات، عدم پاسخگویی به محرک‌های محیطی و عدم توانایی در حفظ تعادل و زخمهای سریع پوستی بروز می‌کند.همچنین این ویتامین در جلوگیری از سقط جنین بسیارمؤثر است. ویتامین E می‌تواند نقشی اساسی در متعادل کردن دستگاه غدد درون ریز و سیستم عصبی شما بازی کند و بطور طبیعی به تعادل هورمون‌های بدن‌تان کمک کند.علائم عدم تعادل هورمونی ممکن است شامل PMS سندروم پیش از قاعدگی، اضافه وزن، آلرژی‌ها، عفونت دستگاه ادراری، تغییرات پوست، اضطراب و خستگی شود.
با متعادل نگاه داشتن هورمون‌های‌تان، حفظ وزن مناسب برای‌تان راحت‌تر خواهد شد، دوره‌ی قاعدگی منظم‌تری خواهید داشت و احساس می‌کنید پرانرژی‌تر هستید. مشکلات مصرف زیاد این ویتامین نسبت به سایر ویتامین‌های محلول در چربی کمتر است، زیرا بدن تحمل مقادیر زیاد آن را نسبتاً دارد. اما اگر مصرف بیش از اندازه و به صورت مصنوعی (قرص و آمپول) باشد، باعث مسمومیت‌های ویتامینی می‌شود. همچنین از دیگر عوارض مصرف بیش از اندازه این ویتامین این است که بدن از دیگر ویتامین‌های محلول در چربی استفاده نمی‌کند و کمبود این ویتامین‌ها در بدن به وجود می‌آید. باعث رسوب کلسیم در استخوان‌ها می‌شود. موجب اختلال در ذخیره ویتامین آ در کبد می‌شود. باعث می‌شود مدت زمان انعقاد خون زیاد شود و حتی مصرف بیش از اندازه آن (بیشتر از ۴۰۰واحد) خطر مرگ به همراه دارد. مصرف طبیعی این ویتامین حتی بیش از اندازه این عوارض را به دنبال ندارد. مصرف زیاد مکمل ویتامینE در ۸ هفته اول بارداری می‌تواند ۱٫۷ تا ۹ برابر خطر ابتلاء به نقص مادرزادی قلبی در کودکان را افزایش دهد.